باسلام خدمت دوستان گلم

اميدوارم ازمطالب فرزندايران خوشتون بياد

باديدگاه هاتون شادكاممون كنيد

باتشكر

نگارمولايي

لطفا براي گذاشتن ديدگاه(comment)عمومي ومتفرقه از اين پست(post) استفاده كنيد.

 يه سيلي زد و گفت تو بهم خيانت كردي...

گفتم تو هم بكن.... 

چند ماهي گذشت...

                          سوار ماشين عروس ديدمش....

باخنده اومد طرفمو گفت ديدي منم تونستم......!!!!

                       خنديدم و رفتم....

بعد يك ماه كه توبيمارستان بستري بودم فهميد سرطان داشتم....

                  اومد ملاقاتمو گفت خيلي بي معرفتي.........

            چرا اينكارو كردي.......؟؟؟؟؟؟؟؟

           اشك توچشام جمع شد........

      بهش گفتم من تو عروسيت خنديدم..........

ولي تو تو ي ختمم گريه نكن.....

                                                 گاهي دليل كم محلي ها/ن گفتن ها و رها كردن ها شايد چيزي نباشد 

                                                  كه تو فكر ميكني......

                            گاهي بايد رفت تنها براي "عشقت"......

                                                         مابا برد عشق عاشق نشده ايم

                                                           كه با در خت فارغ شويم

                                                                ببازيم هم باز

                                                                     عاشقيم......

                                                                       آره عاشقيم............

اُشو

اُشو، عارف، فیلسوف و آموزگار روحانی هندی که به نام‌های راجنیش چاندرا جاین و باگوان شری راجنیش معروف بود. و در سال ۱۹۸۹ نام اشو را برای خود برگزید. در ۱۱ دسامبر ۱۹۳۱ میلادی در روستای کرچوادا از توابع مدهیا برادش هند متولد شده و در تاریخ ۱۹ ژانویه ۱۹۹۰ میلادی در پونا (هند) درگذشت.

گرگ هاری شده‌ام
هرزه پوی و دله دو
شب درین دشت زمستان زدهٔ بی همه چیز
می‌دوم، برده ز هر باد گرو
چشم‌هایم چو دو کانون شرار
صف تاریکی شب را شکند
همه بی رحمی و فرمان فرار
گرگ هاری شده‌ام، خون مرا ظلمت زهر
کرده چون شعلهٔ چشم تو سیاه
تو چه آسوده و بی باک خرامی به برم
آه، می‌ترسم، آه
آه، می‌ترسم از آن لحظهٔ پر لذت و شوق
که تو خود را نگری
مانده نومید ز هر گونه دفاع
زیر چنگ خشن وحشی و خونخوار منی
پوپکم! آهوکم
چه نشستی غافل
کز گزندم نرهی، گرچه پرستار منی
پس ازین درهٔ ژرف
جای خمیازهٔ جادو شدهٔ غار سیاه
پشت آن قلهٔ پوشیده ز برف
نیست چیزی، خبری
ور تو را گفتم چیز دگری هست، نبود
جز فریب دگری
من ازین غفلت معصوم تو، ای شعلهٔ پاک
بیشتر سوزم و دندان به جگر می‌فشرم
منشین با من، با من منشین
تو چه دانی که چه افسونگر و بی پا و سرم؟
تو چه دانی که پس هر نگه سادهٔ من
چه جنونی، چه نیازی، چه غمی ست؟
یا نگاه تو، که پر عصمت و ناز
بر من افتد، چه عذاب و ستمی ست
دردم این نیست ولی
دردم این است که من بی تو دگر
از جهان دورم و بی خویشتنم
پوپکم! آهوکم
تا جنون فاصله‌ای نیست از اینجا که منم
مگرم سوی تو راهی باشد
چون فروغ نگهت
ورنه دیگر به چه کارایم من
بی تو؟ چون مردهٔ چشم سیهت
منشین اما با من، منشین
تکیه بر من مکن، ای پردهٔ طناز حریر
که شراری شده‌ام
پوپکم! آهوکم
گرگ هاری شده‌ام
(اخوان)

                                        تابلو نقاس را ثروتمند كرد

                                                                  شعرشاعر به چندزبان ترجمه شد

                                                                    كاركردان جايزه ها رو درو كرد

                                                                   وهنوز سر همان چهار راه واكس ميزند

                                                                     كودكي كه بهترين سوژه بود

من زندگی را دوست دارم
ولی از زندگی دوباره می ترسم!
دین را دوست دارم
ولی از کشیش ها می ترسم!
قانون را دوست دارم
ولی از پاسبان ها می ترسم!
عشق را دوست دارم
ولی از زن ها می ترسم!
کودکان را دوست دارم
ولی از آینه می ترسم!
سلام را دوست دارم
ولی از زبانم می ترسم!
من می ترسم ، پس هستم
این چنین می گذرد روز و روزگار من
من روز را دوست دارم
ولی از روزگار می ترسم

هنگام ازدواج بیشتر با گوش هایت مشورت کن تا با چشم هایت. (ضرب المثل آلمانی)